翻破诗笺鬓染霜,西墙静卧却凄惶。
可曾翰墨书胸臆?石丑何愁不栋梁!
七绝·石丑何愁不栋梁!
文章导读:
翻破诗笺鬓染霜,西墙静卧却凄惶。可曾翰墨书胸臆?石丑何愁不栋梁!
翻破诗笺鬓染霜,西墙静卧却凄惶。可曾翰墨书胸臆?石丑何愁不栋梁!